2/26/2002
نگاه: سرانه ی مطالعه درميهن آريايی اسلامی روزی دودقيقه است يعنی ملت برای قضای حاجت هم بيشتروقت می گذارند تامطالعه!!آن وقت تويی که روزی 3 تا 4 ساعت صرف مطالعه می کنی مگر می توانی درون پرتگاه خودشيفتگی در نغلتی!!راستی چرا دانش آموختگان نيز غم خواندن ندارند؟چرا اهل کتاب چون موجوداتی غريب جلوه می کنند؟شايد فراگيرشدن ارزش های پوچ بورژوازی اين بلا راسرمان آورده است.ارزش هايی که ارزش های ديگر را کنار زده اند يا ناچيزشان جلوه داده اند.هستی انسان از روح،شادابی وعاطفه تهی شده است.دراين فضای بی روح وبی عاطفه بروز هرگونه پيچيدگی در نگاه زانوزدگان دربرابرسيطره ی نابخردانگی بورژوازی،غريب وناهنجار می نمايد.نمی پذيرند که بشود جورديگرزيست وبشود بيرون از ساحت باورهای به گمان خودشان خدشه ناپذير تنفس کرد.در اين ميان آنان که انديشه شان دربرابر نگرش ماشينی سرفرودنياورده است ژرفا و پهنای فاجعه را می بينند وواقعيت هستی شان می شود همدردی با انسان ها،روی برنگرداندن وشرمندگی مداوم.اين چنين است که روز شرم ساری جبران ناپذيری می شود!!!
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا