2/05/2002
نگاه: اين روزها دوباره بازارجشنواره ونقد فيلم داغ است ولاجرم بازار بحث در باره ی ابتذال وفرهنگ مداری.بسياری مرزبندی ميان ابتذال و فرهيختگی درقلمرو فرهنگ را گونه ای ساده انگاری افراطی می نامند وديدگاه کسانی مانند آدورنو را نخبه گرايی بورژوامنشانه.امانبايد فراموش کردکه فرهنگ و ابتذال چيزی نيست مگر دو تراز مختلف لذت جويی.به هيچ وجه بحث انتخاب در بين نيست.کسانی که بيشتردربوستان انديشه نفس می کشند هنرانديشه ورزراترجيح می دهند واين می شود شکل طبيعی لذت جويی شان.دريغا که بيشتر مردم ضدانديشه اند يا در بهترين حالت با انديشه ميانه ای ندارند.از اين روهرچه جلوی شان بگذارند همان را می پذيرند(علت رونق دکان برنامه سازان صداوسيما!!!).ابتذال و کم خونی فرهنگی ازلايه هايی سرچشمه می گيردکه غير از کار ودل مشغولی های روزمره ی ديگر،برای هيچ چيز وقت نمی گذارد.
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا