2/24/2002
نگاه: اين سخن تازه ای نيست که روشنفکران دينی شعارهای ديگران را مصادره به مطلوب کرده اند تاشايسته ی نام روشنفکر باشند و از پس تحقق آن ها بر نمی آيند.به هرحال پيشرفت مسالمت آميزپروژه ی مدرنيته درايران تاحدزيادی به موفقيت آنان بستگی دارد.اماآيابضاعت چنين کار سنگينی را دارند؟آيا اصولا چنين کاری شدنی است؟نگاهی به چالش های فراروی اين جماعت وفرصت اندکی که برای شان مانده است گويای دشواری کارشان است. آدم وقتی می بيند اين جماعت چه وظيفه ی دشواری را به عهده گرفته اند دچار رقت قلب می شود.مشکل اين جااست که دراين راه از کسی کمکی ساخته نيست وهرگلی که هست خودشان بايد به سرخودشان بزنند(البته ملی مذهبی ها هم اگر مجال داشته باشند شايد کمکی ازدست شان برآيد).نگاهی به فهرست وظايف دشوار روشنفکران دينی مايه ی عبرت است.(خدا صبرجميل شان دهد!!):
- مبارزه با معجزه باوری،تقديرباوری،عرفان بازی،خرافه گرايی،تعصب زدگی،نجس پنداری وکافرپنداری ديگران،خلسه های نيايشی آکنده ازخودزنی،پناه گزينی درنيايشکده ها،به فراموشی سپردن خودانسان وباور به بهکرد امورتوسط خدا
-پاک سازی قلمروشناخت عقلی از احکام دينی،عقلانی کردن دين،انسانی کردن دين،نقد شفاف نهادها ومقامات دينی،جزميت ستيزی ،ميدان دادن به فهم شخصی،اسطوره زدايی وهواداری از سنجش عقلانی و مرزبندی با ايمان باوری
پیونده ی همیشگی 1:39 PM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا