3/02/2002
نگاه: ازتنهايی نمی توان رست.تنهايی در سراسر زندگی همراه مااست.تنها گاهی درنگ های کوتاهی درآن پديد می آيد.راهی جز تن دادن به تنهايی نمی توان يافت.آن درنگ های کوتاه نيز خودبه خود پديد می آيد بايد چشم به راه شان ماند نمی توان به گونه ای ساختگی پديدشان آورد.چاره ای جزپذيرفتن تنهايی نيست هرگونه کوشش برای ايجاد درنگ های کوتاه يا هرگونه تکاپو برای به درازاکشاندن درنگ های طبيعی ،رنج روحی پايان ناپذيری درپی دارد.
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا