3/09/2002
زن: روز جهانی زن گذشت اما بهره کشی اززنان وبردگی ديرين زنان همچنان پابرجااست وهمچنان بی شرمانه ترين وسياه ترين فصل تاريخ بشريت.از بس که دراين باره گفته اند ونوشته اند آدم ديگر خجالت می کشد دراين باره قلم بزند!!اما چه می توان کرد که نوشتن درباره ی اين ستم بی پايان کم ترين کاری است که می توان انجام داد.
مهم ترين نکته ای که در باره ی زنان می توان گفت اين است که خودشان بايد آستين بالا بزنند!! و پديده ای به نام زن رابشناسانند.تاهنگامی که ديگران درباره هويت زنان داد سخن بدهند همين آش است وهمين کاسه. يعنی هويت زنان درچارچوب فرهنگ،عرف، دين واز همه بدتر نگاه مردانه تعريف می شود.زنان چاره ای ندارند جز آن که دوگانگی نشستن در کنج عافيت خانه ومبارزه برای عدالت اجتماعی را درهم شکنند.البته مردان زيادی هم دراين راه ياورشان خواهند بود.اين فريب را بايد در هم شکست که زنان به طورذاتی احساساتی وآرامش خواه اند.زن به طور ذاتی انسان است وديگر هيچ.همسری ومادری نيز فرع بر اين هويت انسانی است.به هرحال درجهانی مردانه،درکشوری مردانه،در مجموعه حقوق وقوانينی مردانه ودر حکومتی مردانه هنوزدر آغاز راه مبارزه هستيم!!!
پیونده ی همیشگی 10:45 AM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا