3/26/2002
نگاه: نوروزمحرم آگين هم گذشت.نوروزآکنده ازآوای طبل های ژاپنی ياهاما ونمايش سبزشال های بافت بمبئی(لابد جلوه ای ازجهانی شدن!!!).نوروز مجموعه های تلويزيونی آب دوغ خياری آکنده از کربلا بازی.نوروز عيدی دادن به پسربچه های سياهپوش جلوی هيئت ها.نوروز حرص زدن برای زرشک پلو با مرغ وقيمه امام حسين.نوروزضيافت گربه ها وکارگران افغانی با غذاهای دست نخورده ونيم خورده ی کنار خيابان ها.نوروز برگشتن از ميهمانی وايستادن بالای سر جنازه ی ماهی قرمز جسوری که از تنگ بيرون پريده است.نوروز"خاک عالم!!مباداسفره ی هفت سين بندازين!!اون دفعه هم که مردم اين کاروکردن راه کربلا بسته شد!!".نوروز نجوای پسران تازه بالغ درگوش دختران تازه بالغ که"تو بيا، پنج صبح خودم می رسونمت در خونه ات!!".نوروز ترياک کشی درخانه های خلوت و سينه زدن نشئه وار دردسته ها. نوروز پسربچه هايی که با بستن راه ماشين ها وفرياد "راه بسته است. دسته داره می آد" نخستين گام های مرد شدن را بر می دارند.
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا