3/14/2002
نگاه: در ترجمه، بحثی مطرح است به نام آسيب شناسی ترجمه که بسيار مايه ی انبساط خاطرمی شود وبه لطف کتاب ها و مجلاتی که منتشر می شود آدم ازلحاظ منبع هيچ گونه کمبودی نخواهد داشت(البته صداوسيمای گرامی هم دراين مصداق سازی جايگاهی بس شامخ دارد که نبايد پيشتازی شان در اين عرصه ناديده بماند).در اين ميان از همه جالب تر کسانی اند که ترجمه را به نام تاليف جا می زنند و بند راهنگامی بدجور به آب می دهند که درترجمه ها دقت نمی کنند.از جمله ی اين موارد هم مطلبی بود در باره ی پسامدرنيسم که چند روز پيش در روز نامه ی بنيان چاپ شد و خداوکيلی!! مطلب خوبی هم بود.ولی ای کاش مولف(درواقع مترجم گرامی) نام منبع را می نوشت ووانمود نمی کرد مطلب، ترواش قلم خودش است تا در جايی از مقاله گند نزند وبنويسد" تکامل وگسترش تکنولوژی درجامعه ،ودرراس آن توسعه رسانه های الکترونيکی وفناوری چيپس های کوچک وظرفيت های حافظه ميلياردی آن، فراخناکی عرصه ی کثرت وچشم انداز آتی آن رابيمه می کند..." اين چيپس که می بينيد آن چيپس سيب زمينی نيست بلکه منظور نويسنده همان تراشه های رايانه ای است.اين نشان می دهد که نويسنده(يا همان مترجم) اصلا توی باغ نيست چون اگر هم با برابرنهاد پذيرفته ای مانند تراشه مخالف بود بايد می نوشت چيپ ها ، نه آن که به واژه ای که در انگليسی جمع شده ،های فارسی بيفزايد!!.نمی دانم چرا اين تراشه ی بيچاره اين همه مايه ی دردسر قلم به دستان ميهن آريايی اسلامی شده است چون يک بار استاد دريابندری هم دريکی ازترجمه های شان عين همين اشتباه را کرده بود!!
پیونده ی همیشگی 2:17 PM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا