7/09/2002
18تير(4):درهمه ی روزهای شورش دانشجويی به هيجان وجيم شدن های من پوزخند می زداما شب دوشنبه که خفاش سرکوب درخيابان ها پروازمی کردهمراه ام به روبروی دانشگاه تهران آمد.خيابان انقلاب پرازخودروهای لجنی فام ونيروهای لجنی پوش وچماق به دستان بود.شرم وترس ازاعلام حکومت نظامی سبب شده بود که نتوانند مردم رابه سادگی به خانه هاي شان بفرستند.انصار دردسته های پياده ورهبرگويان رژه می رفتند وگاهی نيز سواربرموتورسيکلت های غول پيکرازخيابان رد می شدند.دونوجوان لاغراندام روبروی پارک دانشجو جلوي مان راگرفتند.دامن پيراهن شان رااندکی کنارزده بودند تاچماق آويخته به کمررابتوان ديد
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا