2/04/2003
ياد اراني:نمايش نامه نويس بزرگ آلماني برتولت برشتمي گويد:٬بزرگ ترين بدبختي انسان ازدست دادن جرات سرکشي دربرابرستم است.پابرجاماندن سرکشي دربرابربيدادگري جان کلام زندگي است.هنگامي که انسان ستم را به آساني بپذيرد وتحمل کندشوم ترين دوره ي زندگي اش فرارسيده است.٬
اراني هم کسي بود که هيچ گاه دربرابر بيدادگري سرفرونياوردوسرانجام نيزجان دراين راه نهاد.
نکته ي جالب درباره ي اراني اين است که تاريخ نويسان بورژوا هرگزنخواستندحقيقت زندگي اش رابيان کنندنمونه اش حسين مکي که درکشکول گل وگشادش ٬تاريخ بيست ساله ي ايران٬ مي نويسد:٬درراس گروه ۵۳ نفردکتراراني ،معلم فيزيک مدارس متوسطه بود.اين گروه طبق قانون مقدمين امنيت محاکمه وهمگي به حبس محکوم گرديدندوتاشهريور۱۳۲۰زنداني وبعدآزادشدند.خوددکتراراني درزندان به مرض تيفوس مبتلا شدوازقراري که مي گويندمعالجه ي اين بيماري چون هنوزداروي آنتي بيوتيک کشف نشده بود بسياردشواربود.مصرف داروهاي قديمي هم چون سرعت لازم براي معالجه به کارنرفت مفيدواقع نشدووي درزندان درگذشت٬آن چه را که به راستي بر اراني رفت در شبح ،تدبير و داوربخوانيد
پیونده ی همیشگی 4:52 PM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا