7/09/2003
همايش داري نگو نه!!:درميهن آريايي اسلامي پژوهش اهميت فراواني دارد يعني درواقع پژوهش گري شغل انبيا است(سه شد!! اون که معلمي بود نه پژوهش گري!!) براي همين است که بودجه ي هنگفتي هم صرف اين کارمي شود(دوصدم درصد کل بودجه ي کشور!!!) و مثل موروملخ گروه هاي مطالعاتي وپژوهشي ريخته دراين مملکت مادرمرده!!اين حقيرسراپاتقصير هم چهارپنج سالي مي شود که عضويکي ازاين گروه هاي پژوهشي هستم.رييس گروه ازاين محقق هاي جاسنگين است که روي هم رفته آدم بدي نيست وباسواد است.هفته اي يک روزدوساعتي دورهم جمع مي شويم.
آخرين جلسه چهارشنبه ي هفته ي پيش بود.درپايان جلسه رييس به من ودوست سال ديده ام گفت بمانيم که کارمان دارد.پيش خودم گفتم لابد مي خواهد پروژه اي را به من ودوستم بسپارد که بارها اين کاررا کرده بود.همه که رفتندآمد سراغ مان.بي مقدمه گفت شنيدم شما دونفرهفته ي بعد درهمايشي بايد شرکت کنيد ونمي توانيدبه جلسه ي گروه بياييد.من ودوستم هاج وواج به هم نگاه کرديم ومن گفتم :نه !!چه همايشي؟؟
گفت:بابا همايش داريدمن مي دانم!!
وقتي ديد دوزاري مان نمي افتد گفت:بابا هفته ي بعد جلسه مون مي افته ۱۸ تير.
تازه منظورش رافهميدم.محل جلسه ي ماچسبيده به کوي دانشگاه است يعني درهمسايگي لانه ي زنبور!!رييس مي خواست به زبان بي زباني بفهماند که هفته بعد جلسه بي جلسه!!
بيرون که آمديم دوست سال ديده ام بيشتردوزاريم راجاانداخت.ديگرمي دانستم چرارييس مدتي است باماشين هونداي قيمتي اش نمي آيدوبعدازناهارباماپياده گزمي کند خيابان ها را!!آدم خوبي است!!
پیونده ی همیشگی 10:27 AM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا