6/23/2004
نگاه : مي کوشم منصفانه بنگرم وحقيقت را زيرسبيلي رد نکنم.تنها راهي است که درزندگي آموخته ام وهمين شايد براي بسياري شرم آوروگستاخانه باشد.اما براي تشريح انسان وانسانيت چاره اي جز انگشت گذاشتن بر کاستي ها نيست.انسان کامل، هم دروغ است، هم ملال آور.زيبايي زندگي به همين کاستي ها و روندتکامل است.هنگامي که واژگان راازسر حقيقت دوستي اماهمچون پيکان هايي به سوي آرامش ديرپاي مغزها نشانه مي روي بايدچشم به راه برآشفتن ها باشي چرا که واژگاني که وامي کاوندزخم هم مي زنند.گريزناپذير است.شکي نيست با اين يک مشت واژگان بارها زخم زده ام.گريزناپذيراست.بسياري را برآشفته ام .گريزي نيست.خيالي هم نيست!!راه خودرا رفتن درجهاني که همه مي خواهندراه پيش پاي ات بگذارندآسان نيست.خيالي نيست ماکه راه خودمان را مي رويم.فوق اش پوست مان کلفت ترمي شود!!
پیونده ی همیشگی 10:40 AM
0 حر�های شما
0 Comments:

Post a Comment

<< Home

بازگشت به بالا