1/17/2005
به ياد روزا لوکزامبورگ: ديروزهشتادوششمين سالگردقتل روزالوکزامبورگ بود.درپايان واپسين سرمقاله اش در۱۴ ژانويه ي ۱۹۱۹ روته فان نوشته بود:

کل تاريخ سوسياليسم وتمام انقلاب هاي نوين نشان گرچيست؟ نخستين اخگرنبردطبقاتي دراروپا،خيزش كارگران نساجي درليون درسال 1831 باشكستي سنگين پايان يافت، جنبش چارتيست ها درانگلستان به شكست انجاميد، خيزش كارگران پاريس درژوئن 1848 به شكستي خردكننده انجاميدوشكست، فرجام سهمناك كمون پاريس بود. سرتاسرراه سوسياليسم،دست كم نبردانقلابي، باشكست هاي سنگين هموارشده است ولاغير.اما تاريخ گام به گام همچنان به سوي پيروزي نهايي به پيش مي رود. بدون آن "شكست ها" كه ازآن ها به تجربه ي تاريخي، شناخت ، توان مندي و آرمان گرايي دست يافتيم امروز جاي مان كجا بود؟امروزكه به سوي واپسين نبرد درجنگ طبقاتي به پيش مي رويم همان شكست ها همچون سكويي زيرپاي ما است.بدون آن ها كاري ازدست مان برنمي آيد زيرايكايك شان برتوان وشناخت مان مي افزايد.
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا