1/20/2007
درستایش دوست
شماری ازدوستان هستندکه چنددقیقه همدمی شان چنان آدم راسرحال می آوردکه نگو ونپرس.بدبختی این جا است که بسی انگشت شمارند.شماردوستان این گونه خودم به تعدادانگشتان یک دست هم نیست.نمی دانم چه رازی است درجان وروان شان که اندکی درکنارشان بودن همان وسرمست وشنگول شدن همان.ازپس چنین دیدارهایی سرآن داری که کوه راهم ازبیخ وبن برکنی.لابدقدیم قدیم ها همین جوری بود که برخی مریدبرخی دیگرمی شدند.تازه من به هیچ وجه آدم بی روحیه ای نیست درواقع دشواری هاراپشم هم حساب نمی کنم ولی بااین همه ازجادوی این گونه دوستان رهایی ندارم.همین که سرخوش وشنگول تنها می مانم باخودم عهدمی کنم که دست کم هفته ای یک باربرای سوخت گیری هم که شده به سراغ شان بروم.مگراین زندگی بی دروپیکرلاکردارمی گذارد.حتی وقت نمی کنی چندماه یک باربروی آن سرشهربه یکی شان سربزنی.سرزدن به آنان که درشهریا کشوردیگری هستند که جای خوددارند.
پیامک(اس ام اس)هفته:
قانون 86نیوتن:اگرباسرعت نوربه سراسرمیهن آریایی اسلامی برینی نامت می شود رییس جمهوررجایی وارمندناک
0 Comments:

Post a Comment

بازگشت به بالا